Φ.Σαχινίδης: Επιμήκυνση της αποπληρωμής δεν σημαίνει χαλάρωση

Ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης μιλά στην «Ι»  

Στον Βασίλη Μούρτη 

Η παράταση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου δεν σημαίνει χαλάρωση της δημοσιονομικής προσαρμογής και η όποια αποκατάσταση όσων επλήγησαν περισσότερο μπορεί να προέλθει μόνο από την εξοικονόμηση πόρων λόγω περιορισμού της σπατάλης.

Αυτή είναι η θέση του υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη και τη διατυπώνει σε συνέντευξή του στην «Ι».

Ο κ. Σαχινίδης δεν αποδέχεται ότι η κυβέρνηση καθυστερεί να βάλει τους πλούσιους να πληρώσουν, εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Αναφέρει επίσης ότι παραμένει ο στόχος για έξοδο στις αγορές το 2011, το συναρτά αυτό όμως με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην Ευρωζώνη και την καθησύχαση των επενδυτών για το μέλλον του ευρώ.

Κατά τον κ. Σαχινίδη τα τρία σημαντικότερα προβλήματα της χώρας είναι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, το έλλειμμα αποτελεσματικότητας και το έλλειμμα διαφάνειας. Επισημαίνει επίσης ότι στη χώρα ξοδεύονται υπέρογκα ποσά σε σχέση με τα αποτελέσματα που παράγονται.

 ■Η επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, που αναμένεται, νομίζετε ότι αφήνει έστω και μικρά περιθώρια χαλάρωσης της δημοσιονομικής πολιτικής ή αποκλείετε κάτι τέτοιο;

Επιμήκυνση της αποπληρωμής σημαίνει σημαντική ελάφρυνση του δανειακού προγράμματος της χώρας στα έτη μετά το 2013. Τότε λήγουν και οι δεσμεύσεις που έχουμε έναντι της τρόικας αναφορικά με τις τριμηνιαίες αξιολογήσεις και την εκταμίευση των δόσεων.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η χώρα θα εγκαταλείψει την προσπάθεια να έχει σε τάξη τα οικονομικά της, σεβόμενη τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε. Θέλω όμως να προχωρήσω ένα βήμα την ερώτησή σας. Τι σημαίνει χαλάρωση; Εάν σημαίνει επιστροφή στα κακώς κείμενα του παρελθόντος, στη σπατάλη και την κακοδιαχείριση, τότε όλη αυτή η προσπάθεια για την ανάταξη της οικονομίας θα έχει πάει χαμένη. Εάν δημοσιονομική χαλάρωση σημαίνει ότι μπορούμε να πετύχουμε αποδέσμευση πόρων από την σπατάλη για να ενισχύσουμε όσους έχουν υποστεί σε μεγαλύτερο βαθμό τις αρνητικές επιπτώσεις της κρίσης και ταυτόχρονα να διαθέσουμε περισσότερους πόρους για μία υγιή ανάπτυξη, τότε θα έχουμε πετύχει το στόχο μας.

■Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας είναι η φοροδιαφυγή. Πρόσφατα, μάλιστα, στέλεχος της τρόικας πρότεινε να φορολογηθούν τα υψηλά εισοδήματα. Εσείς γιατί έχετε καθυστερήσει τόσο;

Με νέο φορολογικό νόμο το Μάρτιο επιφέραμε σημαντική βελτίωση στην κατανομή των φορολογικών βαρών. Με τη νέα τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα υπάρχει μετατόπιση βάρους από τα χαμηλά και μεσαία προς τα υψηλά εισοδήματα.

Ταυτόχρονα διορθώσαμε πολλές φορολογικές αδικίες που είχαν να κάνουν με την αυτοτελή φορολόγηση, τη φορολογία των ακινήτων των offshore, τον λογιστικό προσδιορισμό του εισοδήματος διαφόρων κατηγοριών επαγγελματιών και τα τεκμήρια κατοχής και συντήρησης περιουσιακών στοιχείων. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση έχουμε κινηθεί αποφασιστικά από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής μας. Ταυτόχρονα, κάθε ημέρα δίνουμε μάχη για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με εντατικότερους ελέγχους και με την αναδιοργάνωση των ελεγκτικών μηχανισμών. Προχωρήσαμε σε κατασχέσεις πολυτελών σπιτιών. Σε αύξηση των εισπράξεων ληξιπρόθεσμων οφειλών. Φορολογήσαμε μεγάλα εισοδήματα. Πήγαμε σε μαρίνες και επιβάλαμε πρόστιμα σε ιδιωτικά κότερα που εμφανίζονταν ως επαγγελματικά. Τέλος, τα στοιχεία για την σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων από τον Αύγουστο μας επιτρέπουν συγκρατημένη αισιοδοξία για ανάκαμψη των εσόδων κατά τους τελευταίους δύο μήνες του έτους.

■Θα μπορέσει τελικά η Ελλάδα να βγει στις αγορές το 2011; Και θα καταφέρει να δανειστεί πιο εύκολα μετά την επιμήκυνση;

Ο στόχος για έξοδο στις αγορές εντός του 2011 παραμένει. Όπως γνωρίζετε, αυτό εξαρτάται από δύο παράγοντες. Πρώτον, να συνεχίσουμε απαρέγκλιτα την εφαρμογή του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής που θα παγιώσει μια θετική μεταστροφή των επενδυτών προς τη χώρα μας και, δεύτερον, να εξομαλυνθεί γενικότερα η κατάσταση που επικρατεί στην περιφέρεια της Ευρωζώνης. Όπως είδαμε και με τις πρόσφατες εξελίξεις, η αβεβαιότητα για τις οικονομίες χωρών, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, προκάλεσε μεγάλες διακυμάνσεις στις αγορές και οδήγησε σε αύξηση των επιτοκίων των κρατικών ομολόγων όλων των χωρών. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην Ευρωζώνη και η καθησύχαση των επενδυτών για το μέλλον του ευρώ θα διευκολύνουν την έξοδο στις αγορές.

■ Αν σας ζητούσαμε να απαριθμήσετε τα τρία μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας, ποια ιεράρχηση θα κάνατε;

Έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Η χώρα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τη θέση της μέσα στο διεθνή καταμερισμό παραγωγής και εργασίας. Πρέπει να ενεργοποιήσει το μεγάλο κεφάλαιο των παραγωγικών της δυνάμεων και να τις απελευθερώσει σε ένα νέο αναπτυξιακό περιβάλλον. Κανείς δεν πρόκειται να μας χαρίσει τίποτε. Πρέπει να διεκδικήσουμε το ρόλο μας και να πετύχουμε. Έλλειμμα αποτελεσματικότητας. Οι πολίτες πρέπει να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και στην ικανότητά τους να επιχειρούν αναλαμβάνοντας ρίσκο. Σ’ αυτό θα συμβάλλουν η αναδιοργάνωση και ο περιορισμός του τεράστιου κράτους. Δεν αντέχει ο φορολογούμενος πολίτης να δαπανούμε πλέον αλόγιστα το υλικό και το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μέσα από ένα στρεβλό παραγωγικό πρότυπο που προάγει την κατανάλωση με δανεικά. Έλλειμμα διαφάνειας. Γιατί το πολιτικό σύστημα, η κοινωνία και η οικονομία δεν μπορούν να λειτουργούν εν κρυπτώ, χωρίς να λογοδοτούν και να αξιολογούνται. Να αποφασίζουμε για όλα εν γνώσει των πολιτών. Και οι πολίτες με τις επιλογές που κάνουν, να μην επιδοκιμάζουν επιλογές που στο δημόσιο λόγο καταδικάζουν.

Ξοδεύονται υπέρογκα ποσά σε σχέση με τα αποτελέσματα που παράγονται

■ Τι ποσοστό των συνολικών δαπανών εκτιμάτε ότι καλύπτουν οι ανελαστικές δαπάνες;

Η οριοθέτηση των δαπανών σε ελαστικές και ανελαστικές δαπάνες προϋποθέτει το συσχετισμό τους με το αποτέλεσμα που παράγουν. Αυτό προϋποθέτει ένα μέτρο αξιολόγησης και αποτελεσματικότητας που μέχρι σήμερα δεν υπήρχε εντός του συστήματος δημοσιονομικής διαχείρισης. Γενικά αυτό που προκύπτει και από την διαχρονική εξέλιξη διαφόρων κατηγοριών δαπανών είναι ότι σίγουρα ξοδεύονται υπέρογκα ποσά σε σχέση με τα αποτελέσματα που παράγονται. Αυτή η αδυναμία του δημοσιονομικού συστήματος οδήγησε σε αρκετές περιπτώσεις σε οριζόντιες περικοπές, που αλλιώς θα μπορούσαν να είχαν κατανεμηθεί αρτιότερα. Με τον νέο νόμο για τη δημοσιονομική διαχείριση και την εφαρμογή εντός της τριετίας των προϋπολογισμών προγραμμάτων θα είναι σαφέστερη και μετρήσιμη η αποτελεσματικότητα και η ελαστικότητα κάθε δαπάνης σε σχέση με τη δράση που υλοποιείται και την ανάγκη που καλύπτεται.