Το άσβεστο μίσος που έτρεφαν κατά του Ανδρέα Παπανδρέου οι Αμερικανοί και κυρίως οι συντηρητικοί Αμερικανοί και οι μυστικές τους υπηρεσίας, αποκαλύπτεται σε όλη του την έκταση, στο βιβλίο του δημοσιογράφου Μ. Ιγνατίου και του διεθνολόγου Μ. Ευρυβιάδη με τίτλο "CIA-Ο απόρρητος φάκελλος του Ανδρέα".
Εκεί αποκαλύπτεται, για πρώτη φορά τόσο καθαρά, ότι οι ΗΠΑ
έδωσαν εντολή στο χουντικό καθεστώς της Ελλάδας να σκοτώσει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτό που μετέφερε την εντολή ήταν ένας ελληνοαμερικανός πράκτορας, ο Γκας Λάσκαρης Αβρακότος, ο οποίος ήρθε στην Αθήνα για να μεταφέρει την επιθυμία του τότε Προέδρου Λύντον Τζόνσον, να αποφυλακιστεί ο Ανδρέας, ο οποίος εκρατείτο στις φυλακές της χούντας. Η απόφαση Τζόνσον ήταν το αποτέλεσμα μεγάλης κινητοποίησης της αμερικανικής ακαδημαϊκής κοινότητας, κυρίως των καθηγητών των οικονομικών Πανεπιστημίων. Επικεφαλής ήταν ο κορυφαίος οικονομολόγος των ΗΠΑ Τζων Κένεθ Γκάλμπραίηθ (πατέρας του Τζέημς Γκάλμπραίηθ, ο οποίος βρίσκεται συχνά στην Ελλάδα, προσκεκλημένος του Γιώργου Παπανδρέου στο "Συμπόσιο της Σύμης").
Ο Αβρακότος μετέφερε την επιθυμία του Τζόνσον, αλλά από την άλλη μετέφερε και την εντολή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που ήταν: "σκοτώστε τον".
Οι Αμερικανοί δεν άλλαξαν άποψη ούτε το 1981, όταν όλα έδειχναν ότι ο Ανδρέας θα κέρδιζε τις εκλογές στην Ελλάδα. Τον θεωρούσαν "επικίνδυνο" για τα αμερικανικά συμφέροντα και τόσο ο Ρόναλντο Ρήγκαν, όσο και ο διάδοχός του Τζώρτζ Μπους, ο πρεσβύτερος, κράτησαν κλειστή την πόρτα του Λευκού Οίκου για τον εκλεκτό του ελληνικού λαού.
Οι μυστικές υπηρεσίες, εκείνη την περίοδο, δεν συζητούσαν τη δολοφονία του Ανδρέα, αλλά ένα ακόμα πραξικόπημα (το οποίο, βέβαια, θα μπορούσε να πετύχει ότι δεν πέτυχε το πραξικόπημα του 1967, δηλαδή τη δολοφονία του Ανδρέα). Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του τότε πρέσβη Μακλόσκι, (Μάϊος 1981) ο οποίος υποστήριζε, ενόψει νίκης του ΠΑΣΟΚ, ότι "ένα πραξικόπημα στην Ελλάδα θα ήταν υπέρ των ΗΠΑ".
Ο πρώτος Αμερικανός Πρόεδρος που εξετίμησε, όπως έπρεπε, τον Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν ο Μπιλ Κλίντον, ο οποίος έτρεφε μεγάλο σεβασμό "για τον πολιτικό και οικονομολόγο Ανδρέα Παπανδρέου", σε σημείο, μάλιστα που α αγνοήσει όλες τις αναφορές και προτάσεις των μυστικών υπηρεσιών και να προσκαλέσει τον Έλληνα πρωθυπουργό, τον Απρίλιο του 1994, στην Ουάσιγκτον, σπάζοντας το "εμπάργκο" που του είχε επιβληθεί.
Πριν την επίσκεψη, ο Κλίντον είχε δεχτεί εισηγήσεις να μην επιμείνει, διότι, όπως του έλεγαν, "είναι ο απόλυτος καιροσκόπος, ικανός να αλλάξει γρήγορα συμμαχίες και θέσεις, αν αυτό εξυπηρετεί τα πολιτικά του συμφέροντα". Ο Αμερικανός Πρόεδρος αγνόησε όλες τις προτάσεις και όχι μόνο δέχθηκε τον Ανδρέα στην Ουάσιγκτον, αλλά του ξανάδωσε την αμερικανική υπηκοότητα, η οποία του είχε αφαιρεθεί λόγω της μεγάλης δράσης του κατά της χούντας την οποία είχαν επιβάλει στην Ελλάδα οι Αμερικανοί.
Αυτός που έγραψε όσα διαβάσατε, ήταν παρών στην πρώτη επίσκεψη του Ανδρέα στην Ουάσιγκτον ύστερα από, σχεδόν, τρεις δεκαετίες. Και πράγματι, όπως αναφέρεται στο συγκεκριμένο βιβλίο των εκδόσεων "Λιβάνης", η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Έλληνα Πρωθυπουργό ήταν μεγαλειώδης. Και για πρώτη φορά η Ελλάδα αναγνωριζόταν ως ένα κράτος με φωνή και αξιοπρέπεια. Αυτό το ένιωσαν όλοι οι απεσταλμένοι των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, αλλά και, περισσότερο, οι Έλληνες ανταποκριτές, καθώς άλλαξε η συμπεριφορά απέναντί τους.
Πρών ήταν και σε μια άλλη εκδήλωση της βαθιάς εκτίμησης που έτρεφε ο Μπιλ Κλίντον για τον Ανδρέα. Ήταν το 1995, όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος έκανε περιοδεία στην Ευρώπη. Η επίσκεψή του συνέπεσε με τη διεξαγωγή Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Βρυξέλλες. Η συζήτηση αφορούσε στα νέα οικονομικά, γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δεδομένα που διαμόρφωσε η κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού".
Δεν έγινε γνωστό αν ο Κλίντον είχε προγραμματίσει να παρακολουθήσει τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την ώρα που θα μιλούσε ο Ανδρέας, αλλά αυτό συνέβη. Εκείνο που έγινε, τότε, γνωστό, ήταν ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος είχε προγραμματίσει να παραμείνει στη συνεδρίαση για μισή ώρα. Πράγματι, ο επιφορτισμένος με το καθήκον της υπενθύμισης του προγράμματος συνεργάτης του, μόλις συμπληρώθηκαν τα 30 λεπτά τον πλησίασε και του ψιθύρισε ότι ήρθε η ώρα της αποχώρησης.
Η απάντηση του Μπιλ Κλίντον ήταν ότι "τώρα παρακολουθώ τον καθηγητή Παπανδρέου και θα σας πω εγώ πότε θα φύγουμε". Τελικά ο Κλίντον παρέμεινε στη συνεδρίαση και παρακολούθησε την τοποθέτηση του Ανδρέα, επί μια ώρα και 15 λεπτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου