Γιατί καθυστέρησε τόσο να αντιδράσει η κυβέρνηση;

Ανεξήγητη παραμένει η καθυστερημένη αντίδραση της κυβέρνησης στα όσα απαράδεκτα ξεστόμισαν οι εκπρόσωποι της "τρόϊκας", σχετικά με την πώληση δημόσιας περιουσίας, για συγκεντρωθούν 50 δις Ευρώ, τα επόμενα πέντε χρόνια, για τη χρηματοδότηση του, υπέρογκου έτσι κι αλλιώς, ελληνικού χρέους, αλλά και την εν γένει συμπεριφορά τους, που ήταν συμπεριφορά ύπατου αρμοστή σε χώρα-κτήση.

Χρειάσθηκαν σχεδόν 12 ώρες για να βγει αργά μετά μα μεσάνυχτα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για να χαρακτηρίσει απαράδεκτη την ενέργεια και να πει ότι η κυβέρνηση δεν δέχεται παρεμβάσεις στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας. Ακόμα και αυτή η αντίδραση, πάντως, χαρακτηρίζεται πολύ ήπια, σε σχέση με αυτό που συνέβη.
Το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση άργησε να απαντήσει παραμένει, όπως παραμένουν και άλλα ερωτηματικά, όπως για παράδειγμα, ποιός και με ποιόν τρόπο έδωσε το δικαίωμα σε αυτούς τους κυρίους να μας κουνάνε το δάχτυλο και να μας υποδεικνύουν τι θα κάνουμε με τη δημόσια περιουσίας μας. Ή αν η κυβέρνηση γνώριζε τι επρόκειτο να συμβεί και γιατί δεν έλαβε κανένα μέτρο, δεν έκανε τίποτε για να το αποτρέψει.
Είναι γνωστό ότι την Τετάρτη το βράδυ υπήρξε η πληροφορία ότι η "τρόϊκα" θα ανέβαλε για λίγες ώρες τη συνέντευξη που επρόκειτο να δώσει την Πέμπτη το πρωί. Παράλληλα έγινε γνωστό ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου συνομιλούσε μαζί τους, την Τετάρτη επί δέκα ώρες. Δεν είναι δυνατό να μη του είπαν τι σκόπευαν να κάνουν. Το θέμα είναι αν αντέδρασε και πως. Από το γεγονός ότι οι "τροϊκανοί" είπαν όσα ήθελαν να πουν, σημαίνει ή ότι δεν αντέδρασε, ή ότι η αντίδρασή του ήταν χλιαρή, ή ότι δεν υπολόγισαν καθόλου την όποια αντίδρασή του.
Η 12ωρη καθυστέρηση με την οποία αντέδρασε η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με όσα είπαν οι εκπρόσωποι της "τρόϊκας", δημιούργησαν την εντύπωση κυβερνητικού κενoύ, την ώρα που η χώρα δεχόταν επίθεση.
Κάποιες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στο ότι δεν ήταν εύκολο να αποφασιστεί το είδος της αντίδρασης, ενώ διατυπώθηκαν ακόμα και σκέψεις για προσφυγή σε εκλογές με αντι-τροϊκανή σημαία.
Το κενό δεν ήταν εύκολο να καλυφθεί ούτε και με την προσθήκη των δηλώσεων του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη και του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, αλλά ούτε και την επικοινωνία του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ντομινίκ Στρος Καν, αφού την πρωτοβουλία για τη συνομιλία δεν είχε ο Πρωθυπουργός, αλλά ο επικεφαλής του ΔΝΤ. Και ακόμα, όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο κ. Παπανδρέου δεν είχε επικοινωνήσει με τους άλλους δύο υπεύθυνους της τρόϊκας, τον Ζαν Κλωντ Τρισέ και τον Ζοζέ Μπαρόζο.