"Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί". Η ρήση αυτή του Ιησού ταιριάζει απόλυτα σε εκείνους που αντέδρασαν αυτές τις μέρες κατακεραυνώνοντας τον Θόδωρο Πάγκαλο για όσα είπε περί "κοπριτών" και περί "άξεστων επαναστατών". Εθίγη ο καθωσπρεπισμός τους. Ή μήπως άλλοι είναι οι λόγοι, εντελώς αγοραίοι. Γιατί αυτοί που έδειξαν να θίγονται περισσότερο, ήταν οι δημοσιογράφοι. Οι οποίοι, εδώ και δεκαετίες καθυβρίζουν τους δημοσίους υπαλλήλους και είναι
αυτοί που συνέβαλαν και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό, ώστε να
διαμορφωθεί η εικόνα του "τεμπέλη", και συνάμα χρηματιζόμενου δημοσίου υπαλλήλου. Γι αυτό και δεν πείθουν αντιδρώντας στα όσα είπε ο Πάγκαλος και επικρίνοντας σφοδρά τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Τρεις είναι, βασικά, οι λόγοι για τους οποίους οι δημοσιογράφοι επέλεξαν τη συγκεκριμένη στάση. Πρώτο, γιατί κάποιοι από αυτούς θεωρούν μεγάλη επιτυχία τα σχόλια καφενειακού τύπου που κάνουν σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Δεύτερο, πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν κριτική ορμώμενοι από κομματικό καθήκον επ΄ αμοιβή ή προσδοκώντας αμοιβή όταν το κόμμα τους έρθει στα πράγματα. Και τρίτο, που ισχύει κυρίως για δημοσιογράφους ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, είναι η τηλεθέαση και η ακροαματικότητα και γι αυτό προσπαθούν να κολακέψουν τους δημοσίους υπαλλήλους και να πάνε περισσότερη διαφήμιση στο αφεντικό τους.
Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για τα δάκρυα που έχυσαν διάφοροι δημοσιογραφίσκοι για τα περί "αμόρφωτων" και "'άξεστων" επαναστατών που χρησιμοποίησε ο Πάγκαλος για τους αρματωλούς που ξεκίνησαν την Επανάσταση του 1821.
Λες και είπε κάτι που δεν ξέρουμε όλοι, ότι ήταν έτσι ακριβώς. Αλλά εδώ κινήθηκαν και οι πατριδοκάπηλοι, θεωρώντας ότι ο Πάγκαλος έθιξε τα ιερά και τα όσια της φυλής. Καλά θα κάνουν, πάντως, όλοι αυτοί οι επικριτές του γλυκού νερού, να διαβάσουν την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του Παπαρηγόπουλου για να μάθουν ποιοί ήταν οι επαναστάτες του 1821 και πως συμπεριφέρθηκαν μετά την απελευθέρωση. Αλλά δεν θα το κάνουν διότι εκεί θα δουν και τον εαυτό τους, αφού σκέπτονται και ενεργούν κατά τον ίδιο τρόπο. Του "κοτζαμπάση" και του "ραγιά".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου