για τη χώρα ή παρουσίαζαν μια μονομερή εικόνα. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που η μοναδική εικόνα της Ελλάδας που παρουσιαζόταν στα διεθνή ΜΜΕ ήταν εκείνη των καμένων κάδων απορριμμάτων της Αθήνας. Ο Πρωθυπουργός, αφού παρουσίασε την πραγματική κατάσταση της Ελλάδας, ζήτησε από τους δημοσιογράφους να μην κρύψουν τίποτα, αλλά να είναι αμερόληπτοι και δίκαιοι.
Είναι πολύ ενδιαφέρον να διαβάσουμε την ιστορία που είπε ο Έλληνας Πρωθυπουργός στους ξένους δημοσιογράφους:
"Κυρίες και κύριοι, σήμερα θέλω να σας διηγηθώ μια ιστορία, την ιστορία μιας χώρας, της δικής μου χώρας, της Ελλάδας, η οποία, πριν από λίγους μόνο μήνες, θεωρούταν παγκοσμίως σαν μια χώρα που κατέρρεε, μια χώρα καταδικασμένη να αποτύχει.
Ωστόσο, μέσα σε λίγους μήνες, χάρη στην επιμονή μας, καταφέραμε να μεταβάλλουμε τις προσδοκίες και να ανατρέψουμε μια πτωτική πορεία, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αλλάξει παράλληλα και την πολύ αρνητική εικόνα που είχε επικρατήσει στην παγκόσμια κοινή γνώμη.
Έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε, αλλά εσείς γνωρίζετε, καλύτερα από οποιονδήποτε, ποια ήταν η εικόνα της Ελλάδας τους τελευταίους μήνες. Χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε τη χειρότερη χρηματοοικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας μας και να το κάνουμε αυτό, κάτω από τους προβολείς των διεθνών ΜΜΕ. Ήταν, αν θέλετε, μια ιδιαίτερα μοναδική εμπειρία.
Επιτρέψτε μου κατ' αρχήν να σας ευχαριστήσω όλους, όλα τα μέσα ενημέρωσης, που έκαναν τους Έλληνες πολίτες, μέσα σε μια νύχτα, ειδικούς επί των οικονομικών! Ο καθένας στην Ελλάδα, ηλικίας από 7 έως 97, γνωρίζει τι είναι τα spreads και τα CDS. Αυτά έχουν γίνει λέξεις, που όλοι τις ξέρουν, ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα χωριά.
Τα διεθνή ΜΜΕ βοήθησαν επίσης στο να προβληθούν πολλά από τα προβλήματα που επέφεραν την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αλλά θα έλεγα επίσης και το πώς αυτά συνδέονται με τα ευρύτερα προβλήματα του πλανήτη μας, όσον αφορά το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την παγκόσμια διακυβέρνηση.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, υπήρξε σε κάποιο βαθμό και μια κερδοσκοπία από την πλευρά των ΜΜΕ, που διόγκωσε τα δημοσιονομικά προβλήματα που υπήρχαν και υπάρχουν, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο πολλές φορές την επίλυσή τους.
Αυτό που διαπιστώσαμε τους τελευταίους λίγους μήνες, ήταν ότι υπήρχε επίσης μια ψυχολογία του όχλου στις αγορές. Μπορεί να ενθουσιάζονται και να δημιουργούν «φούσκες», ή να φοβούνται πολύ να διακινδυνεύσουν και να δημιουργούν πανικό. Αυτό είδαμε εμείς, διαπιστώνοντας παράλληλα ότι αυτή η κερδοσκοπική ψυχολογία μπορεί να επιδεινωθεί λόγω κερδοσκοπίας στα ΜΜΕ.
Αντιληφθήκαμε λοιπόν ότι είχαμε αφενός την ευθύνη να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας. Και ήμασταν οι πρώτοι που το κάναμε, μιλώντας με ανοιχτό και πολύ ειλικρινή τρόπο για τα βαθιά ριζωμένα προβλήματα, που πρέπει να ξεπεραστούν.
Είδαμε όμως και κάποιες άδικες κριτικές για τον Ελληνικό λαό, που δεν ήταν απλή κάλυψη των γεγονότων, αλλά ήταν πολύ κοντά στο να δώσουν μια στερεοτυπική εικόνα τού τι σημαίνει Έλληνας και, κάποιες φορές, ανάμεσα στην ενημέρωση και τη διατύπωση στερεότυπων, υπάρχει μια γκρίζα ζώνη. Είχαμε λοιπόν ενημέρωση, αλλά είχαμε και «ψυχαγωγική» ενημέρωση, κάτι που ήταν οδυνηρό για την Ελλάδα.
Δεν θα ξεχάσω τις φορές που μας έλεγαν ότι έπρεπε να αντιμετωπίσουμε την οικονομική μας κρίση, πουλώντας τα ελληνικά νησιά, ώστε να αποφύγουμε την χρεοκοπία, ή τα άρθρα που παρουσίαζαν την Ελλάδα σαν μια χώρα νωθρών τεμπέληδων. Εγώ μελέτησα τις στατιστικές. Οι στατιστικές του ΟΟΣΑ, του οποίου είμαστε μέλος, λένε λοιπόν ότι είμαστε η πρώτη χώρα μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, όσον αφορά τις ώρες εργασίας.
Χρειάζεται λοιπόν να αντιμετωπίσουμε την κρίση σε πολλά μέτωπα. Χάρις όμως στις προσπάθειες και την αποφασιστικότητά μας, καταφέραμε να αλλάξουμε, σε μεγάλο βαθμό πιστεύω, τα αρνητικά στερεότυπα. Πρέπει όμως να αλλάξουμε και τη χώρα μας και αυτό κάνουμε. Μέσα από τη δέσμευση και τον αγώνα κάθε Έλληνα πολίτη, δείξαμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε κάτι, που θεωρούταν θαύμα μέχρι πρότινος. Δεν πρόκειται για θαύματα. Πρόκειται απλά για τη θέληση και την αποφασιστικότητά μας, να ξεπεράσουμε αυτά τα χρόνια προβλήματα. Τα ατενίζουμε κατάματα και αναλαμβάνουμε τη συλλογική ευθύνη να τα διορθώσουμε.
Ένα έθνος, που μπορεί να στηριχθεί στα πόδια του, με αξιοπρέπεια και ελπίδα και που χρησιμοποιεί την κρίση ως ευκαιρία, για να εξετάσει θέματα τα οποία είχαμε παραβλέψει, ή που θεωρούσαμε ότι ήταν δευτερεύοντα, ενώ ουσιαστικά ήταν πρωταρχικής σημασίας, αν θέλουμε να έχουμε ένα βιώσιμο έθνος.
Κυρίες και κύριοι, η δουλειά μας είναι να παρουσιάζουμε τα γεγονότα με τον πλέον αντικειμενικό τρόπο. Η δουλειά μου είναι, να είμαι ειλικρινής μαζί σας, με τον Ελληνικό λαό, και φυσικά με τη Διεθνή Κοινότητα, η οποία μας υποστηρίζει σε αυτήν την προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Οφείλω, λοιπόν, να παρουσιάσω τα γεγονότα ως έχουν.
Η ιστορία της χώρας μου, την τελευταία χρονιά, είναι η ιστορία μιας χώρας που έφτασε στο χείλος του γκρεμού και κατάφερε να αποφύγει την αναπόφευκτη καταστροφή. Η ιστορία μιας χώρας, που βρήκε τελικά το κουράγιο να αντιμετωπίσει επιτέλους τα προβλήματα, τα οποία έπρεπε να είχε αντιμετωπίσει πριν από πολλά χρόνια.
Τον Οκτώβριο του 2009, πριν από ένα χρόνο περίπου, ο Ελληνικός λαός ψήφισε την αλλαγή. Ο Ελληνικός λαός ψήφισε, με διαφορά, μια Κυβέρνηση γεμάτη φιλοδοξία, μια Κυβέρνηση που είχε την πολιτική θέληση να αλλάξει όλα όσα κρατούσαν πίσω τη χώρα, μια Κυβέρνηση που δεσμεύθηκε να προχωρήσει σε ουσιαστικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις, μια Κυβέρνηση που δεσμεύθηκε για πλήρη διαφάνεια, που δεσμεύθηκε να εξαλείψει τη φοροδιαφυγή, που δεσμεύθηκε να αλλάξει το αναπτυξιακό μας μοντέλο και να στραφεί στην πράσινη οικονομία.
Αλλά όταν αυτή η Κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία, ανακάλυψε ότι είχε να αντιμετωπίσει τρεις κρίσιμες, άμεσες προκλήσεις.
Η πρώτη, φυσικά, ήταν η άνευ προηγουμένου ακαταστασία στα φορολογικά. Γνωρίζαμε ότι τα πράγματα ήταν άσχημα, η πραγματική εικόνα των δημοσίων οικονομικών, όμως, ήταν πολύ χειρότερη από ό,τι περιμέναμε ή από ό,τι μπορούσαμε να προβλέψουμε. Το έλλειμμα ήταν υπερδιπλάσιο από ό,τι είχε επίσημα αναφέρει η προηγούμενη κυβέρνηση, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές.
Είχε αναφερθεί - γνωρίζετε τα γεγονότα - ότι το έλλειμμα ήταν 6% του ΑΕΠ. Απεδείχθη ότι ήταν 12,7%. Και η Eurostat συνεργάζεται στενά μαζί μας τους τελευταίους μήνες, για να διασφαλίσουμε πλήρη διαφάνεια και να εντοπίσουμε όλους τους πιθανούς τομείς του ελλείμματος. Ο αριθμός για το 2009 θα είναι πολύ υψηλότερος.
Υπάρχει και μια δεύτερη πρόκληση φυσικά, η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης, και των πολιτών μας ακόμα, στα κρατικά θεσμικά όργανα, ακριβώς λόγω του αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα. Δυστυχώς, η ευρέως διαδεδομένη δωροδοκία και η έλλειψη πολιτικής διαφάνειας δημιούργησαν, αναπόφευκτα μεν, ένα βαθύ αίσθημα κοινωνικής αδικίας ανάμεσα στους πολίτες, ταυτόχρονα δε, παρακώλυσαν πρωτοβουλίες και εμπόδισαν τη δημιουργικότητα, την καινοτομία και την παραγωγικότητα.
Κατά κάποιο τρόπο, σταμάτησαν κάθε δυνατότητα απελευθέρωσης του δυναμικού μας, του τεράστιου δυναμικού που έχει η χώρα μας. Αποδυνάμωσαν τους πολίτες μας. Αυτό οφείλεται κατά πολύ στον τρόπο λειτουργίας των πολιτικών θεσμών και των δημόσιων Οργανισμών. Αυτή είναι μια τεράστια πρόκληση, με την οποία είμαστε αντιμέτωποι.
Αυτή η δεύτερη πρόκληση, όμως, επηρεάζει την ανταγωνιστικότητά μας, διότι ένα διψήφιο εξωτερικό έλλειμμα δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί από την Ευρωζώνη.
Η τρίτη και η πλέον πιεστική, την εποχή εκείνη, πρόκληση ήταν η έλλειψη αξιοπιστίας. Κανείς δεν πίστευε τα στοιχεία μας, κανείς δεν πίστευε τις πολιτικές μας, κανείς δεν πίστευε τις δηλώσεις των προθέσεών μας. Κανείς δεν πίστευε στη χώρα μας.
Καταρχήν, οι ίδιες οι αγορές δεν πίστευαν στις προσπάθειές μας. Έπρεπε επομένως να δράσουμε ακαριαία. Ήταν ένας αγώνας δρόμου ταχύτητας. Οι χρηματαγορές βρίσκονταν σε άσχημη κατάσταση, μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κατάρρευση του 2008. Και το γεγονός αυτό επηρέαζε σαφώς τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζαν την κατάσταση στην Ελλάδα.
Ανεξάρτητα από τα μέτρα που υιοθετούσαμε, ανεξάρτητα από τις περικοπές που υποσχόμαστε, οι αγορές αντιδρούσαν με σκεπτικισμό στις πολιτικές μας, στην ικανότητά μας να υλοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας με αξιοπιστία και, γενικά, αντιμετώπιζαν με ιδιαίτερο σκεπτικισμό την ικανότητα της Ελλάδας να αλλάξει.
Οι αγορές επαναλάμβαναν το ίδιο παλιό ρεφραίν: «η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να αποτύχει». Δυστυχώς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πολλαπλασίασαν το μήνυμα.
Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έπρεπε να αντιμετωπίσει τα δικά της δημοσιονομικά και θεσμικά προβλήματα, μια κρίση που δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ στο παρελθόν. Αν η κρίση αυτή δίδαξε κάτι στην Ευρώπη, είναι ότι δεν μπορείς να έχεις ένα σταθερό κοινό νόμισμα, χωρίς μια κοινή οικονομική πολιτική.
Για το λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιούργησε έναν οικονομικό μηχανισμό στήριξης. Και η Ευρώπη μπορεί να μην αντέδρασε αρκετά γρήγορα, σύμφωνα με τις αγορές, αλλά ανέλαβε δράση - και με τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολύ γρήγορα μάλιστα - γιατί τελικά έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτή την περιπέτεια.
Ουσιαστικά, η δράση αυτή, ο μηχανισμός που δημιουργήσαμε, ήταν μια παρέμβαση στις αγορές, οι οποίες δεν αντιδρούσαν με τον πιο λογικό τρόπο.
Η Ελλάδα, επομένως, έχει λίγο χρόνο στη διάθεσή της, για να καταβάλει μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια, ώστε να περιορίσει το έλλειμμά της σε ένα ανεκτό επίπεδο, όχι όμως μόνο με φορολογικά μέτρα. Εφαρμόζουμε μια σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι περισσότερες από τις οποίες έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και χρόνια.
Μεταρρυθμίσεις για να ανοίξουμε τα κλειστά επαγγέλματα. Ουσιαστικές αλλαγές στο φορολογικό μας σύστημα, οι οποίες έχουν ήδη υιοθετηθεί, για να περιορίσουμε τα κενά, να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, αλλά και να ανακατανείμουμε τα έσοδα με έναν πιο βιώσιμο και δίκαιο τρόπο. Ένα νέο σύστημα για τον προϋπολογισμό, που δεν επιτρέπει κρυμμένα ελλείμματα. Μεταρρυθμίσεις, επίσης, που θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού μας συστήματος. Εξετάσαμε ενδελεχώς το συνταξιοδοτικό μας σύστημα. Περάσαμε νόμους για την πράσινη ανάπτυξη, ανοίξαμε τη χώρα μας σε νέους τομείς, με συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Μόλις πριν από ένα χρόνο, αναλάβαμε την εξουσία. Αλλά οι δώδεκα μήνες που πέρασαν, φαίνονται σαν χρόνια. Η Ελλάδα όντως προχώρησε, έτη φωτός θα έλεγα.
Μέχρι το τέλος του έτους, θα έχουμε μειώσει το έλλειμμα τουλάχιστον κατά 5,5% του ΑΕΠ, ίσως και περισσότερο. Ανεξάρτητα από τα αναθεωρημένα στοιχεία της Eurostat, τα οποία θα δημοσιευθούν την επόμενη εβδομάδα, δεν αλλάζει το γεγονός ότι υλοποιήσαμε την υπόσχεσή μας, μια άνευ προηγουμένου προσαρμογή κατά 5,5% του ΑΕΠ, μέσα σε ένα μόνο χρόνο.
Δεν είχαμε φυσικά καμιά μαγική φόρμουλα, για να πετύχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Καταβάλαμε σκληρές προσπάθειες, περιορίσαμε τις δημόσιες δαπάνες και τις σπατάλες, περικόψαμε τους μισθούς στο δημόσιο τομέα, τις συντάξεις στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αυξήσαμε τους φόρους. Δύσκολα μέτρα για κάθε κυβέρνηση, δύσκολα μέτρα για κάθε κοινωνία. Αλλά τα υιοθετήσαμε, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι. Πιστεύω ότι οι Έλληνες, το θεώρησαν καθήκον τους προς την πατρίδα.
Αν είχαμε φυσικά την πολυτέλεια του χρόνου, για να προχωρήσουμε σε όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις, αν είχαμε κάποια χρόνια στη διάθεσή μας, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Δεν θα ήταν τόσο μεγάλος ο πόνος, όχι ότι δεν θα υπήρχε, αλλά θα ήταν λιγότερος.
Αλλά δεν είχαμε χρόνο στη διάθεσή μας. Επομένως, και η Κυβέρνηση, και οι Έλληνες πολίτες, έπρεπε να επιλέξουν το δύσκολο δρόμο.
Ταυτόχρονα, ξεκινήσαμε ήδη το σύνολο των κύριων μεταρρυθμίσεων, τις οποίες προανέφερα: φορολογικό σύστημα, συνταξιοδοτικό, εξορθολογισμό της Δημόσιας Διοίκησης, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Βρισκόμαστε στο μέσο των αυτοδιοικητικών εκλογών, αλλά αυτό που πιθανώς να μην γνωρίζετε είναι το γεγονός ότι, πέρυσι, προχωρήσαμε σε μία καίρια αναδιάρθρωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι 57 νομοί μειώθηκαν σε 13, με αιρετούς πλέον άρχοντες. Οι 1050 Δήμοι της χώρας έχουν γίνει πλέον 350. Και οι 6.000 Κοινότητες έχουν συγχωνευτεί σε 2.000. Κατά συνέπεια, μιλάμε για σημαντική αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης.
Έτσι, στην πραγματικότητα, η παρούσα εκλογική διαδικασία εμπεδώνει την εκτεταμένη μεταρρύθμιση, στην οποία υποβάλλουμε τους δημοκρατικούς μας θεσμούς.
Ωστόσο, και ο χρηματοοικονομικός μας τομέας αρχίζει να δείχνει τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης. Η μεγαλύτερη τράπεζα της Ελλάδας, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, προέβη σε σημαντική αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Επίσης, οι διεθνείς διατραπεζικές αγορές αρχίζουν και πάλι να ανοίγουν για τις ελληνικές τράπεζες.
Μόλις πέντε μήνες αφότου ξεκίνησε το τριετές μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της Κυβέρνησής μας, η Ελλάδα ήδη είναι μία πολύ διαφορετική χώρα. Βεβαίως, ο δρόμος που μας απομένει είναι μακρύς. Έχουμε κάνει, όμως, τα πρώτα σημαντικά βήματα αυτής της δύσκολης πορείας και, συνήθως, το πρώτο βήμα είναι και το δυσκολότερο.
Τα αποτελέσματα των εκλογών της περασμένης εβδομάδας κρίνονται ενθαρρυντικά. Παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στο μέσο μίας επώδυνης κρίσης, η συναίνεση είναι ευρεία. Η ελληνική κοινωνία δείχνει ειλικρινή κατανόηση, για το ότι αυτό που γίνεται είναι αναγκαίο, προκειμένου η χώρα μας να καταστεί βιώσιμη. Αναγκαίο, ώστε να διασφαλιστεί το μέλλον της χώρας μας, αλλά και για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικότερου και δικαιότερου κράτους, με περισσότερη διαφάνεια.
Ό,τι γίνεται είναι αναγκαίο για να εξασφαλίσουμε ότι κάθε Έλληνας θα μπορέσει να αξιοποιήσει τις σημαντικές δυνατότητές του. Γιατί η χώρα μας διαθέτει ανεξάντλητο δυναμικό, που παραμένει ανεκμετάλλευτο. Είτε στον τομέα της πράσινης ενέργειας, είτε του ποιοτικού τουρισμού, της μεσογειακής διατροφής και γεωργίας, είτε στον τομέα της ναυτιλίας, είτε των υπηρεσιών γενικότερα, η Ελλάδα έχει αναξιοποίητες δυνατότητες.
Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία των δώδεκα πρώτων μηνών μου στην εξουσία, την οποία ήθελα να σας διηγηθώ. Πρόκειται σίγουρα για μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της πολυετούς ιστορίας της Ελλάδας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου